Op 26 juni 1971, in de nadagen van de flowerpower, organiseerde Berry Visser van Mojo Concerts in samenwerking met onder meer Paradiso, het eerste grote Nederlandse Free Festival in het Amsterdamse Bos. Zo'n 40- tot 60.000 bezoekers verzamelden zich om in de stromende regen te luisteren naar optredens van o.a. Pink Floyd, CCC Inc., America en Humble Pie.
Met een groep hebben we het Free Concert ook bezocht. Toen we laat in de ochtend aankwamen, was het nog redelijk weer, maar al snel begon het te hozen
Het klopte organisatorisch niet helemaal, want al direct na het testen van de apparatuur bleek dat het podium onder stroom stond. Het gevolg was dat het driemanschap America pas rond 13:15 uur kon beginnen. Lievige muziek in de traditie van CSN&Y.
Er werd ongeveer een half uur gespeeld, maar omdat er akoestisch gemusiceerd werd was het niet overal goed te horen.
Hierna begint het lange wachten, maar liefst 2 1/2 uur op de volgende band, zodat Humble Pie pas rond 16:30 uur het podium betreed.
In de tussentijd stortbuien, maar geen muziek.
Humble Pie geeft een goed optreden, waar vooral Steve Marriott een groot aandeel in heeft, maar het publiek reageert nogal mat.
Door het grote tijdverlies wordt uiteindelijk besloten om Pink Floyd te laten spelen.
Het duurt toch nog ruim anderhalf uur voor ze eindelijk kunnen beginnen. Het optreden begon pas rond 19:15 uur wat er voor zorgde dat het grootste gedeelte van het publiek al was vertrokken.
Ruimtelijke muziek, vakkundig gebracht door de bandleden. Er werd zelfs nog een toegift gegeven.
Er werden de volgende nummers gespeeld:
1. Careful With That Axe, Eugene (11:19)
2. Cymbaline (8:50)
3. Set The Controls (11:35)
4. A Saucerful Of Secrets (18:25)
5. The Embryo (8:52)
en werd prima ontvangen.
Hiervan verscheen onlangs onderstaande CD.
20 opmerkingen:
volgens mij heeft geen van de Nederlandse groepen gespeeld. Kan me America nog voor de geest halen die grote problemen hadden met de stroom generator waardoor de microfoons onder stroom kwamen te staan en Humble Pie in de regen.
Gedurende het optreden van Pink Floyd brak de zon door terwijl het de rest van de middag hard geregend had. Daardoor werden de NL groepen afgelast.
Ik was ook bij dat concert. Tijdens de schreeuw van "Be caryfull with that axe Eugene" van Pink Floyd was ik aan het plassen.
Ik heb verder nog Humble Pie, met Marriot en Frampton gezien.
Ik kan mij nog herinneren dat er kraampjes stonden waar je wat te eten, drinken en allerlei andere zaken kon kopen
De rest van het festival is uit m'n geheugen gewist.
Toffe tijd.
Ik was er ook, en wat ik mij herinner, zijn hele groepen mensen die onder plastic sliepen, en dat 's ochtends, toen ik wakker werd, of de LSD was uitgewerkt, dat ccc inc toen speelde, dus wel een nederlandse groep. Ik was net 16 en droeg een witte bontjas, in die modder, we hebben na het festival heel erg lang op een lift terug naar Brabant moeten wachten. Groet Bèr
Vanwege het weer zou de helft van de aangekondigde bands niet spelen, maar belangrijker is wat er wel was. America, net doorgebroken met A Horse with no name, speelde zo'n beetje het hele debuutalbum, I need you..Sandman, dat soort dingen. Tussendoor draaide een dj heel lang platen maar toen toch Humble Pie. Niet zo denderend, maar wel backstage Steve Marriott gesproken (held uit the Small Faces). Na veel problemen (met een stroomhuisje!) kwam tegen het avondlicht eindelijk Pink Floyd en brak zowaar (net als op Kralingen) de zon door. Ben blij dat ik er al 17-jarige bij was, ben nu bijna 59 en ik vind ze nog steeds goed.
Ik was destijds 15 en het was mijn eerste concert ervaring.
Ik kan mij de regen nog herinneren en de stroom problemen. Maakte niets uit. Volgens mij, maar dat weet ik niet meer zeker, speelde ook Steve Winwood. Prachtig toen Pink Floyd begon, droog en ondergaande zo'n en muziek die daarbij past. Een ervaring die mij net als de film Woodstock altijd bij is gebleven.
Fantastische ervaring als 15-jarige, herinner mij de muziek het meest, de regen minder, Pink Floyd was magische ervaring.
Wat na al die tijd ook nog in mijn hoofd zit, is het pauze-muziekje: een viool met een herhalend deuntje. Kan het zo meefluiten, maar heb nooit kunnen vinden wat dat nu was. Boeien, van de Floyd heb ik alles, maar mocht er iemand zijn die het weet, zou ik het erg leuk vinden om het te weten/ horen. info@victorarnolds.nl
Ik was er heen gegaan voor Pearls Before Swine maar kreeg te horen dat ze niet zouden optreden. Eerst zwaar teleur gesteld maar Pink Floyd maakte alles goed.Ik stond vlak voor het podium onder een stuk plastic dat door de toeschouwers omhoog werd gehouden. Ik kende Pink Floyd toen alleen van "See Emily Play" en "Arnold Layne" en was niet erg onder de indruk van die nummers. Dit concert veranderde echter alles. Ik herinner me (in slow motion) dat de drummer één voor één zijn drumstokken stuk sloeg en in één vloeiende beweging nieuwe drumstokken uit de koker met stokken op zijn rug trok om ononderbroken (door de breuk van zijn stokken) een openingsroffel in te zetten. Als ik mij goed herinner brak tijdens "Set the controls for the heart of the sun" de zon door en is hij niet meer weggeweest.
Erik de Meij
Ik kan me helemaal niks meer herinneren van PF en da andere bands. Wat grote indruk maakt was de plaat "A Rainbow in Curved Air" van Terry Riley. Gelijk de volgende dag gekocht!
Jan Zweerts
Ik was er ook bij, samen met een paar vrienden van de middelbare school. Met een slaapzak er naar toe gegaan, want we zouden in de oude RAI kunnen overnachten. Toen we op het terrein aankwamen was het nog redelijk rustig. Eén van ons rolde daarom zijn slaapzak uit. Kon hij er lekker op liggen. Dat had hij beter niet kunnen doen. Het begon te regenen en het werd drukker en drukker. Aan het eind van de dag was er niet veel meer van die slaapzak over. Wat een dag was het! Pearls Before Swine en Focus hebben er volgens mij niet gestaan. CCC Inc trapte in de vroege middag af. Vervolgens was het de beurt aan America. Op dat moment nog helemaal onbekend. Daarna maakte Humble Pie iedereen wakker. Wat een energie zat er in die groep. De nummers die zij toen speelden kun je terugvinden op het album "Performance Rockin' The Fillmore". En als je de hoes goed bekijkt zie je er ook nog foto's van het Amsterdamse Bos op. Na Humble Pie zou (verassing) Traffic gaan optreden, maar het ging steeds erger regenen en tijdens het opbouwen van de set kwamen de problemen met de elektriciteit. Gitaren en een orgel stonden onder stroom en in één klap was heel het podium een gevaarlijke plek geworden. Iedereen zocht een veilig heenkomen. Na een tijdje kregen we te horen dat daarom het concert van Traffic niet door kon gaan. Alleen hebben ze nog wel (akoestisch) het nummer "John Barleycorn Must Die" gespeeld. Tenslotte dan Pink Floyd. Een waanzinnig mooi concert en zoals iemand hierboven al meldde: op dat moment werd het droog en brak de ondergaande zon door. Surrealistische ervaring. Volgens mij was John Peel de DJ die tussen de sets voor de muziek zorgde en de aankondigingen deed.
Nog een paar herinneringen aan die dag:
We stonden min of meer een meter of twintig recht voor het podium. Een paar mensen hadden die plek uitgezocht om semi-professionele opnames te maken met een taperecorder, waarbij een persoon een microfoontje op de speakers aan de linkerkant had gericht en een andere met een microfoontje naar de rechterkant stond. Toen we dat in de gaten kregen gingen we vlak bij die mensen staan en riepen we keihard "Hé, ze staan hier opnames te maken!". Dat leverde gesis en boze blikken op. En per ongeluk trokken we het microfoonkabeltje nog los.
Na een tijdje moesten we vreselijk nodig pissen. Er waren voorzieningen, maar die waren ver weg van de plek waar wij stonden. Dus gingen wij maar tussen de bomen en struiken achter en naast het podium. Om daar te komen moest je wel eerst tussen alle mensen door zien te komen. We gingen om de beurt om onze plek vast te houden. Ik weet nog dat ik in een poging om zo voorzichtig mogelijk langs iedereen te lopen een zorgvuldig opgesteld rijtje wierookstokjes vertrapte, dit tot grote ontzetting van de 'eigenaren'. Sorry, sorry, sorry roepend, liep ik zo snel als ik kon door.
Na afloop van het concert liepen we in een grote groep naar de RAI. Slaapzak op de vloer uitgerold en nog lang nagekletst. 's Ochtends met de trein terug naar huis. Spraken we heel stoer in het Engels met elkaar. Zat er tegenover ons een Engelsman die ons een tijdje aanhoorde en toen zei: "You're not from England, are you?". Lachen.
Vreemd al die reacties hier te lezen. sommige stroken helemaal niet met mijn herinneringen o.a het feit dat het droog was tijdens het concert van pink floyd ...Er waren twee podiums één rechts en één links op het rechter podium heb ik America en Focus zien spelen en de Faces (tenminste dat dacht ik aanvankelijk) is waarschijnlijk Humble Pie geweest....CCC niet gezien wrs te laat gekomen en Pearls before the swine ook niet,kan me hier niets van herinneren tenminste.. jammergenoeg want later werd ik een fan van hun....Kan me nog wel herinneren dat we "s avonds werden uitgenodigd voor een concert van Pearls before the swine in Paradiso (of melkweg)..Daarna een lange pauze met een regenhoos...Verborg me ,met mijn slaapzak onder een groot stuk plastic...Later zou blijken dat deze geheel doorweek was en doordat we terug liftend naar Ommen het niet verder brachten dan Zwolle ,waar we de nacht door moesten brengen naast een klein meertje ,nadat we door het leger des heils geweigerd werden...Een nacht waar ik door mijn doorweekte slaapzak weinig geslapen heb..Na de pauze was minstens 75% van het publiek door de regen geweken en volgens mijn herinneringen regende het toen de hele tijd tijdens het concert van pinl floud ,een concert dat me behoorlijk tegenviel..maar misschien kan het wel zijn dat de zon er later op die middag toch doorbrak..(Het was mijn eerste ontmoeting met de hippiestad amsterdam en dacht na het ruiken van wierook toen dat dit hasj was )
Wij herinneren ons dat tijdens het lied van George Harrison - Here comes the sun de regen stopte en de zon doorbrak en Pink Floyd kon beginnen met zijn concert. Wij vonden het heel leuk al de reacties hier te lezen van mede concertgangers van toen.
Ik was er als 14 jarige met een stel vrienden, m'n eerste festival, er volgen er nog steeds. Mij staat vooral de regen bij, het podium dat onder stroom stond het afgelaste optreden van Traffic, maar ook het optreden van CCC Inc., America en natuurlijk the Floyd toen het ophield met regenen. Om er (weg) te komen heb ik km's gelopen. Top ervaring.
Het was een geweldige ervaring in mijn herinnering, de muziek, de regen , onder grote stukken plastic euforisch door de hashlucht.Nachts geslapen onder een brug, laag blijven vanwege de pislucht.
Mijn eerste festival, ik was 18 jaar en ben met twee vrienden vanuit Tilburg naar A'dam gelift. Waren al te laat en moesten nog kilometers lopen voor we op het festivalterrein waren. Wat ik me nog goed herinner is dat bijna iedereen onder stukken plastic zat. Nog 'n staartje van America meegepikt en daarna Humble Pie wat wel tof was ondanks de regen. Waren echter slecht voorbereid op het weer, en na 'n tijdje zo doorweekt dat we maar 'n droog onderkomen hebben gezocht, ook om fatsoenlijk 'n joint te kunnen bouwen. Pink Floyd helaas niet meer zien optreden, achteraf wel spijt van...
Ik was ook bij dit festival met Pink Floyd. Samen met een vriend Rien de Weert vanuit Apeldoorn. We werkten in de psychiatrie. Een bijzondere tijd. Ik herinner mij nog vaag iets van de muziek. Wel waren we enorme fans van P F maar door het slechte weer zijn we weggevlucht naar een warm bed bij een oom en tante in Amstelveen. Ook herinner ik mij veel mensen, stoned onder plastic en daar moest ik niets van hebben. Ik was ook nog maar 18 jaar en kwam net uit een klein dorp uit Twente🤣🥰
De vorige reactie was van Marian Lammerink (mijn meisjesnaam)
Mijn eerste date: liften met Jan naar het A'damse bos. Humble Pie en toen Pink Floyd..be carefull with that axe, schuilend onder de bomen en toch zeiknat. Daarna liftend in een open laadbak terug naar huis. Ik ben sinds die tijd samen met deze date, zo'n 50 jaar❤️. Een geweldige ervaring.
Ik was er bij. CCC heeft wel gespeeld, maar kort. Bij het optreden van Pink Floyd was het inderdaad al wat rustiger, maar ik was er nog steeds bij!!
Nee, de dj draaide here comes the sun toen de zon eindelijk doorbrak
Op 17 jarige leeftijd ben ik op mijn Puch naar het bos gereden. Door de regen was ik er laat heen gegaan. Toen ik kwam was er niets aan de hand want het podium stond onder stroom. Na een tijdje brak de zon door en werd het nummer Her comes the Sun gedraaid. Vervolgens begon Pink Floyd. Het was onvergetelijk. Heerlijke een beetje zweverige muziek met een grote gong op het podium
Een reactie posten